بِعَوَارِضِ اَلْآفَاتِ تَتَکَدَّرُ اَلنِّعَمُ

حدیث : 4252 • صفحه : 300    دانلود تصویر   |   دانلود پی ان جی

ترجمه کلمه به کلمه :

• بـِ : با ، به وسیله
• عوارض : جمعِ “عارضه” ، به معنای پیشامدها ، رخدادها ، پیامدها
• الآفات : جمعِ “آفه” ، به معنای آفت‌ها ، بلاها ، آسیب‌ها
• تتکدّرُ : کَدِر می‌شود ، تیره و مکدر می‌گردد
• النِّعم : جمعِ “نعمت”، به معنای نعمت‌ها ، الطاف الهی

1. اهمیت و آسیب‌پذیری نعمت‌ها : در وهله اول ، حدیث بر وجود نعمت‌ها تأکید می‌کند . این نعمت‌ها می‌تواند شامل هر آنچه باشد که زندگی انسان را تسهیل ، تزیین و معنا می‌بخشد ؛ از سلامت جسم و روان ، امنیت ، آرامش ، دارایی ، دانش ، خانواده و دوستان گرفته تا فرصت‌های معنوی و الطاف الهی . اما نکته کلیدی در اینجاست که این نعمت‌ های بسیار ارزشمند ، این‌طور نیست که همیشه باقی بمانند و هیچ آسیبی نبینند . آن‌ها می‌توانند از بین بروند یا کیفیتشان کاهش یابد .
2. نقش “آفات” و “عوارض” : کلمه “آفات” به معنای آسیب‌ها ، بلاها ، و هر آنچه که ماهیت تباه‌کننده دارد ، به کار رفته است . این “آفات” می‌توانند درونی ( مانند غفلت ، کبر ، حسد و … ) و یا بیرونی ( مانند حوادث طبیعی ، بیماری‌ها ، دشمنی‌ها و … ) باشند . نکته ظریف در به‌کارگیری کلمه ی “عوارض” است که به معنای “پیشامدها” یا “پیامدها”ی این آفات است . یعنی حتی حضور آفات نیز به طور مستقیم شاید نعمت را زائل نکند ، بلکه پیامدها و اثرات تدریجی آن‌هاست که به تدریج نعمت را از حالت شفافیت و خلوص خارج کرده و به سمت کدورت و ناخالصی سوق می‌دهد .
3. کدورت نعمت ، نه لزوماً زوال آن : “تتکدّر” به معنای مکدر شدن و تیره گشتن است . این تعبیر ، نشان‌دهنده یک فرآیند تدریجی است ، نه لزوماً نابودی کامل . به این معنی که ممکن است نعمت همچنان وجود داشته باشد ، اما کیفیت آن از دست برود یا بهره‌برداری از آن دچار مشکل شود .

در نهایت ، این حدیث شریف دعوتی است به تأمل ، هوشیاری و مسئولیت‌پذیری در قبال الطاف الهی و درک عمیق آن ، می‌تواند بصیرت لازم را برای مدیریت صحیح زندگی و بهره‌مندی حداکثری از نعمت‌ها ، با وجود چالش‌ها و آفات احتمالی ، فراهم آورد .