بُکْرَةِ اَلسَّبْتِ وَ اَلْخَمِیسِ بَرَکَةٌ

حدیث : 4422 • صفحه : 312   دانلود تصویر   |   دانلود پی ان جی

ترجمه کلمه به کلمه :

• بُکْرَهِ : اول صبح ، سحر ، پگاه
• اَلسَّبْتِ : شنبه
• وَ اَلْخَمِیسِ : و پنجشنبه
• بَرَکَهٌ : برکت ، فزونی ، خیر

برکت در سحرخیزی

این روایت شریف ، از جمله تعالیم پرمغز اسلامی است که به اهمیت زمان‌شناسی ، تلاشِ هدفمند و اغتنام فرصت‌ها در آغاز روز اشاره دارد . این حدیث نه تنها یک توصیه اخلاقی ، بلکه یک راهبرد عملی برای دستیابی به فزونی و خیر در امور زندگی است .

این کلام نورانی به‌طور خاص ، بر شروع فعالیت‌ها در ساعات اولیه روزهای پنجشنبه و شنبه تأکید می‌کند و نوید می‌دهد که این زمان‌ها مشمول برکت الهی هستند .

1. اهمیت پنجشنبه (اَلْخَمِیسِ) : روز پنجشنبه در فرهنگ اسلامی ، اغلب روز پایانی هفته کاری محسوب می‌شود . در روایات آمده است که اعمال بندگان در این روزها به محضر الهی عرضه می‌شود . سحرخیزی و شروع به کار در این روز ، نشان‌دهندهٔ کوشش برای اتمام امور با بهترین کیفیت و جلب رضایت پروردگار است .
2. اهمیت شنبه (اَلسَّبْتِ) : روز شنبه نیز ، آغازگر هفته کاری و تلاش اقتصادی در بسیاری از جوامع اسلامی است . سحرخیزی در شنبه ، نماد جدیت و برنامه‌ریزی برای یک هفته پربار و موفقیت‌آمیز است . این اقدام ، به کل هفته انرژی مثبت بخشیده و ریشه در تعالیم دینی مبنی بر ضرورت تلاش برای کسب روزی حلال دارد .

در نتیجه :

حدیث «بُکْرَهِ اَلسَّبْتِ وَ اَلْخَمِیسِ بَرَکَهٌ» مؤمنان را به سحرخیزی و وقت‌شناسی ترغیب می‌نماید . این روایت تأکید می‌کند که تلاش و کوشش در طلب رزق و روزی حلال در این دو زمان خاص ، نه تنها از جهت دنیوی سودمند است ، بلکه مشمول لطف و برکت ویژه الهی قرار می‌گیرد و دریچه‌ای به سوی خیرات مادی و معنوی می‌گشاید .